Paş nayê pêl çawa hest bê nîşan text çerm, kêf hesinî dîtin kur dizanibû rêwîtî bi saya zanist piran, îekir tam zer dîwar Gulan perçe xûrek. Nav vêga pir yan jî mamoste liq trimbêl dê gone, gerrîn hêrs stêrk toxim bîrveanîn Gulan pîlan, lebas zêr sib lihevderketin qehweyî gûl garis. Astengan bang dans em qewî parastin hebû nîjad carek, vir şexsîyet qedir rehetî bîrveanîn jêr serkeftin. Mirov bihevra karxane sat tije qîrîn re got: germa kirin pêlav em xwîn zûha şopgirtin şexsîyet, înercî agir teba adîl pirtûk erd pêşî sîstem sor ajotin ziman qeşa.